Cariño é un concello cun amplo abano de puntos de interese para visitar durante unha excursión escolar ou familiar e alberga algúns dos espazos naturais máis fermosos da comarca.

Este pobo está ubicado á entrada da ría de Ortigueira e as súas orixes remóntanse á Prehistoria. Mostra disto son os túmulos megalíticos que indican que houbo asentamentos nesta zona dende o 3000 a.C.

Esta vila estivo tradicionalmente moi ligada á pesca, motor económico da localidade xunto coa industria conserveira. As casas do seu casco histórico dan conta deste vínculo entre os veciños e o mar, co seu característico estilo mariñeiro, que devolve unha colorida postal do barrio. Estas vivendas son estreitas e de baixa altura e están moi xuntas entre si, nun intento de aproveitar ao máximo o espazo próximo ao peirao.

As rúas da parte alta do barrio serven a modo de pequenos miradoiros ofrecendo vistas privilexiadas da ría e dos seus accidentes xeográficos. Destacan especialmente os da Rúa Antiga, O Pósito e O Castro. Nesta zona tamén se atopan as prazas que no pasado eran escenario de feiras e festas, como a Porta da Pulida, e a igrexa parroquial de San Bartolomeu, construída en 1923. Preto do centro, a praia da Concha e o paseo marítimo, que conta cun parque infantil, son espazos agradables para xogar, descansar ou parar a merendar.

Para coñecer de preto os oficios tradicionais da vila, é moi recomendable unha visita á nave das redeiras, onde se elaboran de xeito artesanal as redes de pesca que usan os mariñeiros da zona.

A industrialización da vila mariñeira de Cariño xurdiu da man da implantación do sector conserveiro, que impulsou o crecemento da súa poboación e a chegada de novas empresas relacionadas coa explotación pesqueira.

As pequenas fábricas de conservas chegaron no século pasado á vila e convertéronse daquela no motor económico da localidade. A década dos 60 foi a época dourada do sector, que contaba con 24 fábricas en Cariño, un concello que non supera os 5.000 habitantes. Actualmente algunhas destas empresas seguen en activo, como é o caso da Conserveira “La Pureza”, fundada en 1924. Esta factoría dedícase tanto á elaboración artesanal de conservas de peixe e marisco como ás conservas vexetais. Ademais, conta coa súa propia marca de marmeladas, chamada Amieiro. Existe a posibilidade de visitar as instalacións da fábrica cos escolares para que coñezan os procesos de produción das conservas consultando previamente a dispoñibilidade co persoal.

Estas fábricas estaban asentadas en fermosas edificacións que embeleceron as rúas cariñesas. O motivo disto é que estas factorías funcionaban tamén como lugar de residencia dos propietarios, polo que a súa arquitectura presenta as sofisticadas fachadas señoriais típicas de comezos do século XX. Achegarse cos escolares a observar o exterior destas fábricas é un bo xeito de ensinarlles o aspecto desta tipoloxía de vivenda galega habitual nas décadas pasadas.